صادرات به کویت

اطلاعات عمومی کویت؛ از همسایه جنوبی چه می‌دانیم؟

صادرات به کویت همواره برای تجار کشورمان جذابیت داشته، اما در بسیاری از موارد نیز افراد تازه‌کار بدون شناخت و درک دقیق از این کشور، به آن ورود پیدا می‌کنند.

بنابراین بهتر است تا قبل از هر اقدامی اطلاعات کافی در این خصوص کسب کنید. ما در این مقاله در کنار شما هستیم تا به مهم‌ترین نکات در این زمینه اشاره کنیم.

کویت از جمله کشورهایی بوده که ایرانی‌ها دیرباز حضور پررنگی در آن داشته‌اند. معمولا فعالان اقتصادی مناطق بندری و جنوبی کشور مانند خوزستان، بوشهر و بندرعباس با کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله کویت رابطه اقتصادی دارند.

کویت دقیقا همانند سایر کشورهای خلیج فارس، کشور کم‌جمعیتی و کم وسعتی است. اما به مرکزی برای حضور فعالان اقتصادی و تجاری مهم منطقه و حتی دنیا تبدیل شده است.

دسترسی به آبهای آزاد بین‌المللی و موقعیت جغرافیایی بسیار ممتاز، کویت را به یک مرکز بسیار مهم جهت فعالیت تجار و بازرگانان تبدیل کرده است.

ایران یکی از همسایگان کویت بوده که با این کشور دارای مرز دریایی است.

 آنچه از مردم کویت باید بدانیم

کویت کشوری مسلمان که اکثریت به زبان عربی صحبت می‌کنند. هر چند که برخی اقلیت‌های قومی و مذهبی نیز در این کشور حضور دارند.

جدول زیر خلاصه‌ای از اطلاعات جمعیتی، ویژگی‌های فرهنگی و اجتماعی این همسایه جنوبی ایران است.

نکته‌ای که به لحاظ جمعیت‌شناختی و فرهنگی کویت باید به آن توجه کنیم، این است که بخش قابل توجهی از جمعیت آن جزء ساکنان بومی نیستند.

چرا که از قدیم‌الایام مردم بسیاری از کشورهای آسیاسی دیگر به کویت مهاجرت کرده‌اند. علت مهاجرت آنها معمولا به دست آورد موقعیت‌های اقتصادی بهتر بوده است.

حتی درصد قابل توجهی از ایرانیان نیز به کویت مهاجرت کرده‌اند. این افراد معمولا ساکنین شهرها و استان‌های جنوبی کشورمان بوده‌اند.

اگرچه آمار دقیق و رسمی در این خصوص در دست نیست، اما بنا به برخی آمارها گفته می‌شود که حدود 40 درصد از ساکنین این کشور غیربومی هستند.

 جغرافیا، تاریخ و سیاست کویت چگونه است؟

کویت به لحاظ جغرافیایی کشور کوچکی است که بیش از 17 هزار کیلومتر مربع وسعت دارد. این کشور با عربستان و عراق به صورت زمینی و با ایران به صورت دریایی دارای مرز مشترک است.

آ‌ب‎‌وهوای کویت بدون شباهت با بیابان‌‌های سوزناک عربستان نیست و در اکثر مناطق آن آب‌وهوای بسیار گرم و خشک حاکم است. همچنین دسترسی آن به آب‌های شیرین بسیار کم است.

این موضوع باعث شده تا کویت بسیاری از کالاها و محصولات غذایی و کشاورزی خود را از خارج وارد کند. این کشور حتی در سالیان اخیر بخشی از آب آشامیدنی خود را از طریق واردات و آب شیرین‌کن‌ها تامین کرده است.

البته کویت از دهه‌های اخیر تلاش کرده تا با ایجاد گلخانه‌ها و تغییر خاک مزارع، اندکی وضعیت کشاورزی خود را بهبود دهد. کویت علی‌رغم وسعت کم، اما به شش استان مختلف به نام‌های حولی، جهرا، عاصمه، فروانیه، احمدی و مبارک‌الکبیر تقسیم شده است.

به لحاظ سیاسی کویت همانند سایر کشورهای خلیج فارس یک کشور شیخ نشین محسوب می‌شود. با این حال، فضای سیاسی در این کشور معمولا بازتر از سایر کشورهای خلیج فارس است.

اقتصاد کویت

اقتصاد این کشور بیشتر مبتنی بر نفت و سوخت‌های فسیلی است. هر چند نمی‌توان سهم بخش گردشگری در اقتصاد کویت را نادیده گرفت. از قدیم‌الایام تاکنون کویت مقصد بسیاری از گردشگران ایرانی و سایر کشورها بوده است.

این روند تاکنون با شیب تقریبا مثبتی ادامه داشته است. کشاورزی کویت سهم بسیار ناچیزی از اقتصاد آن دارد. به گونه‌ای که کشاورزی در بسیاری از مواقع سهمی کمتر از یک درصد از تولید ناخالص داخلی آن دارد.

این مساله باعث شده تا این کشور حاشیه خلیج فارس یکی از واردکنندگان اصلی مواد غذایی خصوصا از آمریکا باشد. ثبات و آرامش ویژگی و مشخصه بارز اقتصاد کویت به شمار می‌رود.

این ثبات باعث شده تا بسیاری از فعالان اقتصادی سراسر جهان، کویت را به عنوان مرکز اصلی فعالیت خود انتخاب کنند. جدول زیر اطلاعات مناسبی را براساس داده‌های سازمان‌های بین‌المللی از وضعیت اقتصاد کویت ارائه می‌دهد.

تجارت کویت با جهان و ایران چگونه است؟

کویت حجم صادرات غیرنفتی چندان بالایی ندارد. بیشتر صادرات این کشور بر محور صادرات نفت و سوخت‌های فسیلی است. بیشتر کالاهای صادراتی کویت به کشورهایی همچون هند، امارات متحده عربی، عراق، پاکستان، عمان و چین صورت می‌گیرد.

برابر با آخرین داده‌های جهانی، کشور کویت در سال 2018 به میزان 66 میلیارد دلار کالا به کشورهای مختلف جهان صادر کرده که نسبت به سال قبل از آن جهشی در حدود 20 درصد داشته است.

در این سال قریب به 92 درصد از کالاهای صادراتی کویت را نفت و سوخت‌های فسیلی تشکیل داده است. مواد شیمیایی آلی، انواع کود، پلاستیک، محصولات معدنی، آلومینیوم و سنگ‌های قیمتی هر کدام با درصد اندکی در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

این آمار و ارقام نشان می‌دهد که نفت و سوخت‌های فسیلی شاکله اصلی اقتصاد کویت را تشکیل داده و این کشور به واردات بسیاری از کالاها نیاز دارد.

شروط ابتدایی صادرات به کویت چیست؟

به‌منظور این کار باید ابتدا شرایط و قواعد مرتبط با صادرات به کویت را با دقت بررسی کرد. یکی از ویژگی‌های خاص بازار کویت این است که محصولات بسیار باکیفیت در آن عرضه می‌شوند، بنابراین رعایت استانداردهای ضروری به‌منظور رقابت با دیگر بازیگران این عرصه در کویت از اهمیت بسیاری برخوردار است. به نظر می‌رسد مهم‌ترین و اولین نکته‌ای که در مورد صادرات به کویت باید در نظر گرفت این است که بر اساس قوانین کویت تنها شرکت‌های کویتی یا شرکت‌هایی که در کویت ثبت‌شده‌اند، اجازه‌ واردات کالا را دارند، بنابراین اتباع خارجی که قصد انجام فعالیت‌های تجاری یا صادرات به کویت را داشته باشند باید حتماً از طریق یک تبعه‌ کویتی، این کار را انجام دهند.

لزوم رعایت استانداردهای بازار

کشور کویت در امور گمرکی، تجاری و مسائل مربوط به استانداردهای کالاهای وارداتی پیرو خط مشی اتحادیه عرب است. اتحادیه عرب نیز در این زمینه از مقررات شورای همکاری خلیج‌فارس و سازمان تجارت جهانی تبعیت می‌کند. منظور از استانداردهای کالاهای وارداتی، ویژگی‌هایی است که این کالاها باید داشته باشند.

تعرفه‌های گمرکی جهت صادرات به کویت

یکی از نهادهای اصلی اقتصاد کویت، گمرک است و بنابراین دولت کویت به مناسب بودن تعرفه‌های وارداتی بسیار توجه می‌کند. تعرفه، مالیات و عوارضی است که دولت‌های مختلف به دلایل حمایتی، مالی یا هردوی این‌ها از کالاهای وارداتی دریافت می‌کنند.

فهرستی از کالاهای محبوب به‌منظور صادرات به کویت

میوه، بستنی، پیاز، خشک بار، سقز، زعفران، سیر، هندوانه، کاه، فرش سنتی، کف‌پوش، حیوانات، حلواماهی، گچ و غیره از جمله کالاهایی هستند که دارای پتانسیل بسیاری به منظور صادرات به کویت می‌باشند. از جمله بازارهای مستعد کویت برای واردات، بازار میوه‌ این کشور است چرا که کشور کویت برای تهیه نمودن مواد غذایی بسیار به واردات وابسته است.

وجه به بازار فروش کالای صادراتی

یکی از مواردی که در هنگام صادرات کالا باید در نظر گرفته شود، شبکه‌ی توزیع کالای مربوطه در کشور مقصد و پیش‌بینی میزان استقبال از آن کالا و هم‌چنین انجام بازاریابی‌های مناسب در بازارهای مربوطه است. با توجه به این نکته، در مورد صادرات به کویت باید به مفهومی به نام شرکت‌های تعاونی محلی به نام جمعیه در این کشور توجه کرد. کشور کویت دارای پنجاه‌وسه بازار اصلی بوده که هرکدام از این مجتمع‌های فروشگاهی دارای شعبه‌هایی کوچک‌تر هستند. به‌طورکلی گفته‌شده تعداد مجموع این فروشگاه‌های محله‌ای به ۴۳۸ عدد می‌رسد که در محله‌های مختلف نیازهای شهروندان را تأمین کنند. تحقیقات و بررسی‌ها نشان می‌دهند که بیش از هشتاد درصد از کالاهای موردنیاز شهروندان به‌طور روزانه توسط همین جمعیه ها تأمین می‌شوند. با توجه به اهمیت این بازارهای محلی، ارتباط برقرار کردن با آن‌ها و توجه به نیازهایشان ضروری است.